Από την ενδιαφέρουσα συζήτηση του Βίκτωρα Ελιέζερ με την Ευαγγελία Μπαλτατζή, στην εκπομπή "Ναι μεν Αλλά", στο Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ, 20/06/2025.
Ακούστε την εκπομπή ΕΔΩ (από 00:10:12 – 00:23:10)
Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση:
Ε.Μ: Διάβαζα εχθές την ανακοίνωση που εξέδωσε το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο της Ελλάδος με αφορμή κάποιες επιθέσεις φραστικές σε τουρίστες, σε Εβραίους τουρίστες που τους χαρακτηρίζουν «δολοφόνους» και δεν είναι προφανώς μόνο αυτό, όπως και να έχει αυτά τα γεγονότα τα οποία θα μας τα πει σε λίγο ο κ. Ελιέζερ στην τηλεφωνική μας γραμμή και τον ευχαριστώ πάρα πολύ. Καλό μεσημέρι κ. Ελιέζερ.
Αριστερέ – Αριστερή,
(ειλικρινά θα ήθελα πολύ να ξεκινήσω με το φίλε Αριστερέ, φίλη Αριστερή)…
Από όταν ήμουν μικρό παιδί, ο πατέρας μου κάθε καλοκαίρι έπαιρνε όλη την οικογένεια και πηγαίναμε στο χωριό Στόμιο του Κισσάβου, γνωστό στους Θεσσαλούς και με το όνομα Τζάγεζι. Εκεί, μέναμε 2-3 μέρες στο σπίτι της οικογένειας του κ. Σταύρου.
«Κύριε διευθυντά,
Σε μια εποχή όπου οι παγκόσμιες ισορροπίες αλλάζουν με ταχύτητα και οι βεβαιότητες καταρρέουν, υπάρχει μια χώρα που παραμένει σταθερή στη δίνη των εξελίξεων: το Ισραήλ. Περιτριγυρισμένο από εχθρικά καθεστώτα και οργανώσεις που δεν αναγνωρίζουν καν το δικαίωμά του στην ύπαρξη, το Ισραήλ δεν αποτελεί απλώς έναν γεωπολιτικό παίκτη· είναι σύμβολο. Σύμβολο ελευθερίας, δημοκρατίας, τεχνολογικής καινοτομίας και αξιακής αντίστασης. Αν το Ισραήλ λυγίσει, ολόκληρη η ∆ύση –και ιδίως η Μεσόγειος– θα νιώσει τον αντίκτυπο. Και όχι απλώς στρατιωτικά, αλλά πολιτισμικά και υπαρξιακά.
Περισσότερα: Ηλίας Πέσσαχ: «Η αλληλεγγύη στο Ισραήλ είναι πράξη ευθύνης»
Το δόγμα που επικράτησε τα τελευταία 10 χρόνια στο Ισραήλ ήταν η πολιτική του κατευνασμού. Να δοθεί δηλαδή η δυνατότητα στη διεθνή κοινότητα να ελέγξει την ανάπτυξη του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν και να κατευνάσει τις επιθετικές ενέργειες των «πληρεξουσίων» του Ιράν εναντίον του Ισραήλ, προκειμένου να αποφευχθεί ένας γενικευμένος πόλεμος. Και πράγματι, για πολλά χρόνια αποφεύχθηκε.
Περισσότερα: ΒΙΚΤΩΡ Ι. ΕΛΙΕΖΕΡ: Το εθνικό τραύμα και η ανθεκτικότητα
«Η Γάζα είναι όλα αυτά που ισχυρίζεται ότι μισεί η Αριστερά. Μια κοινωνία θεοκρατική, αστυνομοκρατική, ομοφοβική, σεξιστική, και διεφθαρμένη. Γιατί τους υποστηρίζουν;», αναρωτήθηκε καλός φίλος στο Διαδίκτυο. Θα είχε βάση το ερώτημα, αν όντως η Αριστερά στην ιστορική διαδρομή της έδειχνε ένα πρόσωπο ανοχής στην άλλη άποψη, αποστρεφόταν τα δόγματα και τις τελετουργίες, αποδεχόμενη μια πλουραλιστική κοινωνία σε όλες τις εκφάνσεις της. Όμως η Αριστερά όπου κυβέρνησε, και όπου εξακολουθεί να κυβερνά, είχε εγκαθιδρύσει ολοκληρωτικά καθεστώτα, μονολιθικά, δυσανεκτικά στη διαφορετικότητα.
Περισσότερα: ΣΑΚΗΣ ΜΟΥΜΤΖΗΣ, «Στην Χαμάς βλέπουν το δικό τους πρόσωπο»