Ο Εχούντ Ολμέρτ δεν πιστεύει ότι η Χαμάς αποτελεί υπαρξιακή απειλή για το Ισραήλ – τουλάχιστον όχι πια. «Δεν είναι κάτι που θα έλεγα στις 7 Οκτωβρίου του 2023, ή την επομένη της επίθεσης της Χαμάς στο Ισραήλ, αλλά νομίζω ότι δύο χρόνια αργότερα η εικόνα είναι πλήρως διαφορετική», δηλώνει στην «Κ» ο πρώην Ισραηλινός πρωθυπουργός από τη Θεσσαλονίκη, έπειτα από μια συζήτηση που αφορούσε το μέλλον της Μέσης Ανατολής και την οποία διοργάνωσε το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών.
Περισσότερα: Εχούντ Ολμέρτ στην «Κ»: Μόνη λύση, εκείνη των δύο κρατών
Θέατρο του παραλόγου
Ελπίζω ότι θα σταματήσει επιτέλους το θέατρο του παραλόγου που ζούμε εδώ και τόσους μήνες και θα δοθεί λύση ώστε να λήξει ο πόλεμος, για το καλό του λαού της Γάζας και του Ισραήλ και για το καλό όλων μας.
Περισσότερα: ΗΛΙΑΣ ΜΕΣΣΙΝΑΣ: Θέατρο του παραλόγου, ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ 7.8.2025
H λέξη «γενοκτονία» δεν είναι ένα σύνθημα για διαδηλώσεις, όπως επί δεκαετίες ακούμε το χιλιοειπωμένο «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι». Είναι όρος με τεράστιο νομικό και ιστορικό βάρος. Τον εισήγαγε ο Ράφαελ Λέμκιν για να περιγράψει το Ολοκαύτωμα και εγκλήματα όπως η Ρουάντα, η Σρεμπρένιτσα ή η γενοκτονία των Ποντίων από τους Τούρκους. Πρόκειται για γεγονότα όπου υπήρξε προμελετημένος, ολοκληρωτικός αφανισμός. Το να βαφτίζει κανείς με τον ίδιο όρο τη σύγκρουση στη Γάζα είναι ύβρις στην αλήθεια και στη μνήμη των θυμάτων.
Aν μια τρομοκρατική οργάνωση εισέβαλε και εξόντωνε μερικές εκατοντάδες Έλληνες πολίτες στην Ήπειρο, τη Μακεδονία ή την Κρήτη και στη συνέχεια αποσυρόταν για να κρυφτεί σε κάποια γειτονική χώρα - αναρχούμενη ή απλώς ανεκτική (ακόμη και υποστηρικτική) - ποιο θα ήταν το καθήκον της ελληνικής πολιτείας; Δεν θα έπρεπε να τους εντοπίσει και να τους παραπέμψει στη δικαιοσύνη; Και αν προέβαλαν ένοπλη αντίσταση, δεν θα όφειλε να τους εξαλείψει; Αν μια γειτονική χώρα ή μια πληθυσμιακή ομάδα εντός της επικράτειας δίνει άσυλο στους εγκληματίες δεν πρέπει να έχει συνέπειες;
Περισσότερα: ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΟΥΠΑΣ: Το Ισραήλ είναι πρόφαση, μισούν την Ελλάδα, LIBERAL 1.9.25
Στην Ελλάδα οι δήμοι, οι περιφέρειες και το κράτος χρηματοδοτούν εκατοντάδες πολιτιστικές εκδηλώσεις κάθε χρόνο. Τα χρήματα αυτά προέρχονται από όλους τους πολίτες – είτε παρακολουθούν τη συναυλία είτε όχι. Το να ανεβαίνει λοιπόν ένας καλλιτέχνης στη σκηνή χρηματοδοτούμενης εκδήλωσης και να φωνάζει πολιτικά συνθήματα ή να εκφράζει προσωπικές απόψεις, δεν είναι απλώς ατυχές. Είναι ασεβές και απαράδεκτο!
Περισσότερα: ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΜΠΑΜΠΑΣ: Με τα λεφτά του Δημοσίου κάνεις προπαγάνδα, αγαπητέ καλλιτέχνη;