Οι εικόνες με τους Ρουβίκωνες να περιπολούν είναι γνωστές σε όλον τον κόσμο εκτός από την κυβέρνηση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που δεν είδαν και δεν άκουσαν τίποτα. Ούτε πληροφορήθηκαν –κυρίως η κυβέρνηση– ότι αυτά τα περίπολα έκαναν έλεγχο διαβατηρίων σε τουρίστες για να διαπιστώσουν την εθνικότητά τους. Προφανώς έψαχναν για Ισραηλινούς.
Αυτό το γεγονός μου θύμισε ένα άλλο περιστατικό, πριν από περίπου δεκατρία χρόνια όταν άλλα περίπολα, άλλου ιδεολογικού χρώματος, έκαναν έλεγχο στις άδειες των μικροπωλητών για να δουν αν είναι αλλοδαποί ή Ελληνες. Γνωρίζουμε πού κατέληξε εκείνη η ιστορία. Πολύ φοβούμαι πως μια ανάλογη κατάληξη θα έχουμε και με τους Ρουβίκωνες.
Τα κόμματα προφανώς εκτίμησαν πως οι περιπολίες με τα μπλουζάκια με την παλαιστινιακή σημαία είναι ανώδυνες και ως τούτου δεν προκαλούν καμιά ανησυχία. Ούτε η εισβολή αυτής της ομάδας σε κοσέρ μπεργκεράδικο στο Μοναστηράκι.
Το θέαμα ενός «λόχου» να περιφέρεται στο κέντρο της Αθήνας, στην κατ’ εξοχήν τουριστική περιοχή, το εκτίμησαν ως ένα φυσιολογικό γεγονός.
Τώρα ο αναγνώστης θα μου πει: καλά, να είσαι ευχαριστημένος που δεν έβγαλαν ανακοίνωση επιδοκιμασίας των Ρουβικώνων. Να τους επιβραβεύσουν για τη συγκεκριμένη πράξη τους. Τα μεν κόμματα της Αριστεράς βρίσκονται στο πλευρό τους, είναι σύντροφοί τους, το δε ΠΑΣΟΚ δεν έχει αποβάλει τον αραφατισμό του.
Και η κυβέρνηση; Υποθέτω πως λόγω της θερινής ραστώνης και του Σαββατοκύριακου συνελήφθη κοιμώμενη. Αυτή είναι η καλή εξήγηση για την αβελτηρία της κρατικής μηχανής. Γιατί υπάρχει και η άλλη εξήγηση. Ανέχεται ένα φαινόμενο επί έξι χρόνια διότι δεν τολμά να το αντιμετωπίσει. Οι Ρουβίκωνες δεν εμφανίστηκαν χθες. Οι «παρεμβάσεις» τους είναι πολλές τα τελευταία χρόνια και δυστυχώς οι Αρχές, διωκτικές και δικαστικές, αδυνατούν να ξεχωρίσουν τον ακτιβισμό από τον τραμπουκισμό.
Οταν μια αγέλη σταματά πολίτες στον δρόμο και ζητεί τα διαβατήριά τους, αυτό δεν είναι ακτιβισμός. Είναι τραμπουκισμός, ποινικά κολάσιμος. Ή όταν εισβάλλουν σε έναν επαγγελματικό χώρο φωνάζοντας και εκφοβίζοντας τον ιδιοκτήτη και αυτό δεν είναι ακτιβισμός. Στις δημοκρατίες δεν υπάρχει χώρος για «λαϊκούς δικαστές». Εμείς στην πατρίδα μας τους έχουμε πληρώσει ακριβά.
Αν δεχθούμε πως ένα από τα ισχυρά χαρτιά της κυβέρνησης ήταν η τήρηση των νόμων και η ασφάλεια των πολιτών, φαίνεται πως αυτό το χαρτί αρχίζει να αποδυναμώνεται. Και οι συνέπειες δεν περιορίζονται στην Ελλάδα. Οι εικόνες με τους Ρουβίκωνες να περιπολούν στο Μοναστηράκι, συντεταγμένοι και ένστολοι, κάνουν τον γύρο του Διαδικτύου.
Αυτό το γεγονός κάνει ζημία, διότι δείχνει σε όλον τον κόσμο πως στην πατρίδα μας, μέσα στην τουριστική περίοδο, υπάρχει οργάνωση η οποία ανενόχλητη επιδίδεται σε πράξεις αντισημιτισμού.
Το γεγονός ότι οι ίδιοι έδωσαν στη δημοσιότητα αυτές τις εικόνες αποδεικνύει όχι μόνον το θράσος τους, αλλά προδίδει και την αλαζονεία του ακαταδίωκτου.