Στην εφημερίδα «Χανιώτικα νέα» δημοσιεύθηκε μια ανακοίνωση της "Πρωτοβουλίας ενάντια στη Ξενοδοχοποίηση των Μνημείων στον Λόφο Καστέλι", όπου μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής:
"...Ταυτόχρονα, στέλνει μήνυμα και προς «τον επονομαζόμενο "επενδυτή" να μην προχωρήσει στους σχεδιασμούς του διότι θα βρει αντιμέτωπη ολόκληρη την τοπική κοινωνία η οποία θα χρησιμοποιήσει όλα τα νόμιμα μέσα για την αποτροπή της κατάληψης των Μνημείων στο Λόφο Καστέλι. Θα ενημερώσουμε, επίσης, τις αρμόδιες ισραηλινές αρχές στην Ελλάδα και τους φορείς ελληνο-ισραηλινής συνεργασίας για την επιχειρούμενη κατάληψη των Μνημείων της πόλης από ισραηλινών συμφερόντων εταιρεία υπενθυμίζοντας σε αυτές πως η χανιώτικη κοινωνία όχι μόνο σεβάστηκε την "Συναγωγή" αλλά συνέβαλε αποφασιστικά στην αναστήλωση και λειτουργία της».
Το απόσπασμα αυτό προκάλεσε πολλές αντιδράσεις με αποκορύφωμα την ηχηρή παρέμβαση του Γενικού Γραμματέα Θρησκευμάτων Γιώργου Καλαντζή, που για ακόμη μια φορά αποδεικνύει ότι με τη στάση του τιμάει την Ελληνική Πολιτεία.
Για το ίδιο θέμα αυτό είχε αντιδράσει και ο γενικός γραμματέας του ΚΙΣΕ κ. Βίκτωρ Ι. Ελιέζερ, ο οποίος ανάρτησε στις 20 & 27.12.2020 στο facebook τα σχόλια που ακολουθούν.
Ένα διττό συναισθηματικά σκηνικό στήθηκε το προηγούμενο διάστημα στους ιστορικούς σιδηροδρομικούς σταθμούς του Βελεστίνου και του Αερινού.
Από τη μία έβλεπες να αναβιώνει μία από τις πιο σκοτεινές, αν όχι η πιο σκοτεινή, περίοδος της παγκόσμιας ιστορίας, με ανθρώπινες ψυχές να οδεύουν μέσω συρμών προς τον όλεθρο.
Από την άλλη, κατανοούσες πως καθημερινές σκηνές και τρένα που ίσως δεν γνωρίζουμε πλήρως την αξία τους, χρησιμοποιήθηκαν για τα γυρίσματα ενός διεθνούς ντοκιμαντέρ με στοιχεία δραματοποίησης. Κι αυτό από μόνο του λέει πάρα πολλά…
Το φιλμ "Οι μαθητές του Ουμπέρτο Πρίμο", ακολουθεί τις ζωές 9 Ελλήνων και Ιταλών Εβραίων, μαθητών στο ομώνυμο ιταλικό σχολείο της τότε ιδιαίτερα πολυπολιτισμικής Θεσσαλονίκης, πριν την επέλαση των Γερμανών Ναζί τον Μάιο του 1942.
Τριάντα άτομα συνολικά, μέλη συνεργείου και ηθοποιοί βρέθηκαν «ινκόγκνιτο», λόγω covid, στους δύο ιστορικούς σταθμούς του Δήμου Ρήγα Φεραίου.
Το μέλος της εταιρείας παραγωγής, ηχολήπτης και μοντέρ του φιλμ, αλλά και άνθρωπος της πρώτης γραμμής στον Μουσειακό Σιδηρόδρομο Θεσσαλίας, Βαγγέλης Πυρπύλης, μας μιλά για τα γυρίσματα που πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή μας και τις πλούσιες ράγες του.
Γιατί επιλέχθηκαν αυτοί οι σταθμοί;
ΓΚΡΕΓΚΟΡ ΦΟΝ ΡΕΤΣΟΡΙ
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΗ
Εκδόσεις ΔΩΜΑ, Οκτώβριος 2020
«Ο πατέρας μου μισούσε τους Εβραίους, όλους ανεξαιρέτως, ακόμα και τους ηλικιωμένους, ακόμα και τους πιο ταπεινούς. Επρόκειτο για ένα μίσος αρχαίο, πατροπαράδοτο, βαθύρριζο, για το οποίο δεν χρειαζόταν να δοθούν εξηγήσεις· ό,τι επιχείρημα κι αν έφερνες για να το δικαιολογήσεις, όσο παράλογο κι αν ήταν, θεωρούνταν θεμιτό. Ιστορίες περί μοχθηρών συνωμοσιών, σαν αυτές που περιγράφονται στα Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών, θεωρούνταν μπαρούφες. Όλα αυτά ήταν παραμύθια που λέγαμε στις υπηρέτριες όταν δεν μας άντεχαν άλλο και απειλούσαν πως θα πάνε να δουλέψουν σε καμιά οικογένεια Εβραίων, όπου και περισσότερα χρήματα θα έβγαζαν και καλύτερη μεταχείριση θα είχαν. Τους υπενθυμίζαμε παρεμπιπτόντως ότι οι Εβραίοι είχαν όντως σταυρώσει τον Σωτήρα μας. Πάντως οι άνθρωποι του δικού μας φυράματος δεν χρειαζόμασταν βαρύγδουπα επιχειρήματα για να βλέπουμε τους Εβραίους σαν ανθρώπους δευτέρας διαλογής. Ήταν πολύ απλό: δεν μας αρέσανε ― ή τέλος πάντων μας άρεσαν λιγότερο απ’ ό,τι οι άλλοι συνάνθρωποί μας. Κι αυτό ήταν κάτι τόσο φυσικό όσο και το να σ’ αρέσουν τα σκυλιά περισσότερο απ’ τις γάτες».
Περισσότερα: ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ: ΓΚΡΕΓΚΟΡ ΦΟΝ ΡΕΤΣΟΡΙ, ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΗ
ΝΤΑΝΙΕΛ ΣΝΕΝΤΕΡΜΑΝ
ΒΕΡΟΛΙΝΟ, 1933: Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΤΥΠΟΥ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΧΙΤΛΕΡ
Εκδόσεις Πόλις, Σεπτέμβριος 2020
Τον Ιανουάριο του 1933, όταν ο Χίτλερ ανεβαίνει στην εξουσία, διακόσιοι περίπου ξένοι δημοσιογράφοι είναι διαπιστευμένοι στο Βερολίνο. Ελάχιστοι από αυτούς θα απελαθούν.
Οι περισσότεροι θα παραμείνουν στην πρωτεύουσα του Ράιχ. Αμερικανοί, Βρετανοί, Γάλλοι, όλοι τους καλοί γνώστες της Γερμανίας και συχνά γερμανόφιλοι, εργάζονται δηλώνοντας την πίστη τους στην ελευθερία του Τύπου.
Οι καθημερινοί τους συνομιλητές, όμως, ονομάζονται Γκέμπελς ή Γκέρινγκ. Ενώ γύρω τους θα αρχίσουν σύντομα να μαίνονται οι διώξεις εναντίον Εβραίων και αντιφρονούντων, αυτοί παλεύουν να αποσπάσουν μια αποκλειστική δήλωση off the record ή να τους γίνει η χάρη να πάρουν συνέντευξη από τον δικτάτορα. Γιατί δεν προειδοποίησαν τον κόσμο για την παραφροσύνη και τη βαρβαρότητα του χιτλερισμού;
NTONA-ΛΙΛΙΑΝ ΚΑΠΟΝ
ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ. Από τον Τόμας Μπέκετ στην Αθήνα του 21ου αιώνα
Εκδόσεις ΚΑΠΟΝ, Αθήνα, Δεκέμβριος 2020
Θέλοντας, σε μια αποφασιστική καμπή της ζωής της, η συγγραφέας να ανακαλύψει το παρελθόν της οικογένειάς της, τελείως ανυποψίαστη γι’ αυτά που θα συναντήσει, ρίχνεται σε μια δαιδαλώδη αναζήτηση που θα την οδηγήσει σε άγνωστα μονοπάτια και θα τη φέρει κοντά σε εμβληματικά πρόσωπα της Ιστορίας. Η πραγματικότητα ξεπερνάει τη φαντασία και αποδεικνύει πως στην ουσία ο κόσμος όλος είναι ένας και αδιάσπαστος, και έτσι πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε.
Τoτελευταίο μέρος του βιβλίου συνθέτει μια πινακοθήκη μελών της ίδιας οικογένειας, που αρχικά έζησαν στην Ιταλία, και στη συνέχεια μετακινήθηκαν προς την Ελλάδα, κατά τον 17ο αιώνα. Η διήγηση εδώ διαπνέεται από τρυφερότητα και νοσταλγία για έναν κόσμο πια χαμένο.